ماه رمضان هنگام گرسنگی و تشنگی به ویژه وقتی بر اثر گرمای محیط یا فعالیت بدنی حرارت ما بالاتر می‌رود؛ بدن انسان دچار کم آبی و کاهش سطح قند خون می‌شود و به مرحله سوخت و ساز چربی‌ها وارد می‌شود. در ماه رمضان هنگام گرسنگی و تشنگی به ویژه وقتی بر اثر گرمای محیط یا فعالیت بدنی حرارت ما بالاتر می‌رود؛ بدن انسان دچار کم آبی و کاهش سطح قند خون می‌شود و به مرحله سوخت و ساز چربی‌ها وارد می‌گردد. در نتیجه این تغییرات، ممکن است احساس ضعف بی‌حالی، کم حوصلگی، بوی بد دهان، تغییرات روحی و روانی و تغییر در برخی عملکردهای مغزی ایجاد شود. این تغییرات به ویژه در روزهای آغازین ماه مبارک رمضان و همچنین در افرادی که عادت به پرخوری و پرنوشی دارند، نمود شدیدتری خواهد داشت. یک روش خوب برای جلوگیری از چنین عوارضی آن است که در طول سال هم رژیم غذایی مناسبی داشته باشیم یا دست کم از چند روز مانده به رمضان با تنظیم رژیم غذایی و کاهش حجم غذا به استقبال روزه داری برویم اما از سوی دیگر حداقل آثار مثبت جسمانی روزه را می‌توان کاهش انباشتگی (امتلاء) بدن از مواد مختلفی دانست که در نتیجه خوردن و آشامیدن مداوم در کنار فعالیت کم بدنی و دوری از ورزش در بدن ما تجمع می‌یابند.