افزایش سامانه‌های مبادله ارزهای صادراتی، به جای شفافیت و رقابت سالم، به محدودیت‌هایی برای صادرکنندگان منجر شده است. این سامانه‌ها با تعیین قیمت‌های پایین‌تر از بازار، زیان‌هایی به صادرکنندگان، به‌ویژه در حوزه زعفران، وارد کرده‌اند و قاچاق این محصول به کشورهای همسایه را تشدید کرده‌اند. ایلنا؛ در سال‌های اخیر، تعداد سامانه‌های مبادله ارزهای صادراتی میان صادرکنندگان و واردکنندگان افزایش یافته است. هرچند هدف این سامانه‌ها ایجاد شفافیت و رقابت سالم بود، اما در عمل به محدودیت‌هایی برای صادرکنندگان منجر شده است. این سامانه‌ها با تعیین قیمت‌های پایین‌تر از بازار، واردکنندگان را قادر ساخته‌اند ارز صادرکنندگان را ارزان‌تر خریداری کرده و کالاهای وارداتی را با نرخ دلار آزاد عرضه کنند. این وضعیت به زیان صادرکنندگان، به‌ویژه در حوزه کالاهای کشاورزی مانند زعفران، منجر شده است. زعفران، این کالای استراتژیک، تحت فشار سیاست‌های ارزی آسیب دیده و الزام به فروش ارز با نرخ‌های پایین‌تر، انگیزه صادرات را کاهش داده است. برای مثال، آمار ۸۴ تنی‌صادرات زعفران افغانستان، درحالی‌که تولید رسمی این کشور تنها ۲۱ تن اعلام شده است، زنگ خطری جدی برای کشور به صدا درآورده است. شواهد نشان می‌دهد که بخش قابل‌توجهی از زعفران ایران به کشور همسایه قاچاق شده است؛ قاچاقی که نه تنها به برند جهانی زعفران ایرانی ضربه زده، بلکه هیچ ارزی نیز از این محل به چرخه اقتصاد کشور بازنگشته است.