صنعت فولاد و سنگ‌آهن به‌عنوان یکی از بنیان‌‌های اقتصاد و زیربنای بسیاری از صنایع همواره مورد توجه ویژه جوامع مختلف بوده است. اهمیت این صنایع به شکلی است که مصرف سرانه فولاد به‌عنوان شاخصی به منظور ارزیابی صنعتی بودن یک کشور مطرح می‌‌شود. از این ‌رو بهبود ساختار، دستیابی به عملکرد بهینه‌ و مدیریت اجزای این صنایع موجب سودآوری مضاعف و توسعه اقتصادی کشور خواهد بود. همچنین این صنایع از جنبه امکان صادرات و ارزش‌آفرینی ارزی در شرایط تحریم نیز حائز اهمیت هستند، به‌گونه‌ای که از برجسته‌‌ترین نمونه‌‌های ارزآوری این صنایع می‌توان به رشد بیش از 20 درصدی میزان صادرات محصولات فولادی در سال 98 با وجود تحریم‌‌ها اشاره کرد.