به گزارش خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، سال‌های گذشته سال‌های بیم و خطر در ولایت‌های مرکزی افغانستان به شمار می‌رفت، اما با پایان این تهدیدات فرصت‌هایی به‌وجود آمده که ضامن بقای ثبات در این ولایت‌ها خواهد شد. ولایت‌های میدان «وردک»، «غزنی»، زابل و قندهار که در این مسیر قرار گرفته‌اند، طی سال‌های گذشته شاهد ناامنی‌های شدید بوده و اکنون با وجود ناامنی‌های موجود در این شاهراه، ولایت‌های آن از امنیت نسبی برخوردارند. شاهراه کابل - قندهار مسیر صنعت کشاورزی افغانستان به اعتقاد کارشناسان بخش کشاورزی، ولایت‌های که در مسیر شاهراه کابل – قندهار واقع شده دارای دشت‌های بزرگ و گسترده‌ای هستند که می‌توان در آنها صنایع کشاورزی‌ بزرگ به راه انداخت و صنعت کشاورزی را در افغانستان رشد داد. در این میان که بیشتر از همه امیدواری برای کشاورزی را افزایش می‌دهد، وجود آب‌های فراوان این ولایت‌ها است که بدون هیچ استفاده‌ای در زیر و روی زمین‌ها باقی می‌مانند. وجود آب در این مناطق به حدی است که در دشت‌های بزرگ آب به صورت خودجوش از دل زمین بیرون آمده و گودال‌های این دشت‌ها را پر کرده است. سرمایه‌گذاری شخصی کشاورزان ولایات وردک و غزنی آب دشت‌های بزرگ ولایت‌های میدان وردک و غزنی شیرین است و در برخی مناطق ولایت زابل آب شور و در اکثر مناطق این ولایت آب‌های شیرین جریان دارد و با توجه به تجربه کشاورزان و اظهار نظرهای کارشناسان در این خصوص، آب شیرین می‌تواند محصولات مطلوب‌تر از آب‌های شور داشته باشد و با این وجود این زمین‌ها منابع خوب اقتصادی در افغانستان محسوب شود. این دشت‌ها در کل خشک و خالی هستند، اما بی‌آب نبوده و  برخی مناطق که کشاورزان با پول‌های شخصی خود دست به سرمایه‌گذاری زده‌اند، زمین‌های مستعد کشاورزی دارد و با توجه به اینکه ولایت‌هایی همچون زابل و غزنی اکنون فصل برداشت محصولات گندم است، محصولات این زمین‌ها بیشتر از کشاورزی‌های سایر ولایت‌ها است. وام های کوچک راه برون رفت از نابسامانی بدون شک، در صورت توجه کافی دولت و آنهم در زمان کنونی که ناامنی‌ها در حال از بین رفتن است، تغییرات بزرگ اجتماعی در این ولایت‌ها به وجود خواهند آمد و مردمی که سال‌های سال شاهد حضور شبه‌نظامیان، وجود ناامنی‌ها و بی‌ثباتی‌ها بوده و از فقر اقتصادی رنج می‌بردند، اینک با توجه دولت می‌توانند با استفاده مطلوب از زمین‌های کشاورزی خود از تمام این نابسامانی‌ها نجات یابند. مهم‌ترین اقدامات حمایتی از مردم و ساکنان ولایت‌های میدان وردک، زابل و غزنی برای رْشد و صنعتی شدن کشاورزی در دشت‌های خالی، دادن وام‌های کوچک و بزرگ، فراهم کردن وسایل کشاورزی مدرن، توزیع بذرهای اصلاح شده به کشاورزان این ولایت‌ها به نظر می‌رسد. بذر اصلاح شده،مشاور و تجهیزات؛سه عامل توسعه کشاورزی مدرن شاید این اقدامات برای دولت کنونی که با مشکلات و چالش‌های عدیده‌ای دست‌وپنجه نرم می‌کند، مقدور نباشد و یا اینکه توانایی مالی کافی برای حمایت از این زمین‌ها که خود طلای خاکی افغانستان نیز محسوب می‌شود را دولت کابل نداشته باشد، اما باید به یاد داشت که درآمدهای احتمالی از زمین‌های خشک زابل، غزنی و میدان وردک بیشتر از انتظارات و توقعات خواهد بود. در صورت که دولت بذرهای اصلاح شده را به‌گونه‌ای صحیح توزیع نموده و مشاوران کشاورزی را استخدام و وسائل مدرنی را جهت بهره‌برداری در زمین‌های کشاورزی فراهم کند، بدون شک کشاورزان در کنار پرداخت قرض‌های کوچک و بزرگ قادر به برداشت محصولات غیر منتظره خواهند بود. بانک‌های بین‌المللی به کمک کشاورزی افغانستان بشتابند با این وجود، دولت کابل می‌تواند این کشاورزان و زمین‌هایی را که از کشت بازمانده و همانند زمین‌های بایر دیده می‌شوند را با پول‌های کمک شده بانک جهانی، بانک آسیایی و سایر کمک‌کنندگان بین‌المللی تأمین کند. همچنین در صورتی که کمک‌های جهانی برای رشد و صنعتی شدن کشاورزی در افغانستان از سوی دولت‌مردان افغانستان معقولانه پنداشته نشود و یا اینکه زمینه آن فراهم نباشد، می‌تواند با تشویق سرمایه‌گذاران بین‌المللی این زمین‌ها نیم جان را زنده کند. در پایان باید اذعان داشت که دولت و ملت افغانستان به‌ویژه أکثر ساکنان ولایت‌های میدان وردک، غزنی و زابل فرصت بی‌سابقه‌ای جهت رشد کشاورزی دارند و در صورت استفاده از این فرصت‌ها، در کنار افزایش زمینه‌های اشتغال‌زایی، ناامنی، بی‌ثباتی و تنگدستی‌های مالی نیز از این ولایت‌ها از بین خواهند رفت. انتهای پیام/ز