یکی از موانع مهم تامین بهینه آب صنایع ایران، فقدان آمایش سرزمینی است. صنایع ایران در موقعیت‏‏‌های مناسبی جای‌گذاری نشده‌اند و قرارگیری آنها به دور از منابع آبی باعث شده تا تامین آب در این مقوله، امری دشوار شود. در این زمینه می‏‏‌توان این انتقاد را به دولت‏‏‌های مختلف وارد دانست که چرا در حوزه آمایش سرزمینی صنعت، آب را محور تصمیم‌گیری خود قرار نداده‌اند. رویه فعلی باعث شده تا کشور به سمت ورشکستگی آبی پیش رود.رویه سیاستگذاران در طول دهه‏‏‌های گذشته نشان می‌دهد که آب از ارزشی قابل‌توجه در میان آنها برخوردار نبوده است. آب‌بری صنایع و مصرف بالای آب در بخش کشاورزی، باعث شده تا منابع آبی صنایع به‌سختی تامین شود. مطابق آمار، در حالی که حجم آب موردنیاز صنایع برابر با 3.6میلیارد مترمکعب و حجم پساب خروجی تصفیه‏‏‌خانه‏‏‌های فاضلاب 1.6میلیارد مترمکعب در سال است، تنها 5‌درصد از آب صنایع به‌واسطه پساب تامین می‌شود که این عدد حدودا برابر با 180میلیون مترمکعب است. به عقیده برخی از کارشناسان، صنایع آب‌بر به نوعی مشغول اختلاس آب نیز هستند و در حالی که 3.5میلیارد مترمکعب آب دریافت می‌کنند، با خرید چاه‌های کشاورزی، بخشی از آب موردنیاز مازاد خود را نیز از این طریق تامین می‌کنند.