تحلیل بخش صنعت در ایران نشان می‌دهد که به‌رغم رشد این بخش طی چند دهه گذشته نوسانات آن نیز بسیار زیاد بوده است. براساس شاخص ارزش‌افزوده، عمده‌ترین صنایع کشور مبتنی بر مزیت انرژی ارزان، دسترسی به منابع معدنی و همچنین کشاورزی هستند. همچنین متوسط نسبت واردات واسطه‌ای به ارزش تولیدات در کل اقتصاد ایران 5.8‌درصد و متوسط مذکور برای بخش صنعت 11.8‌درصد است. این امر نشان می‌دهد که بخش صنعت در ایران وابستگی بیشتری به واردات برای تولید دارد. همچنین بررسی تحولات شاخص‌های مختلف علم و فناوری در بخش صنعت در ایران نشان می‌دهد که از سال‌های ابتدایی دهه ۱۳۹۰ شمسی، روند ارتقای فناورانه در بخش صنعت کشور به کندی پیش می‌رود. سیاست‌‌‌های‌‌‌ حمایتی‌‌‌ از بخش صنعت نیز یا به‌‌‌درستی‌‌‌ در جهت‌‌‌ توانمندسازی‌‌‌ و ایجاد قابلیت‌‌‌های‌‌‌ رقابتی‌‌‌ و فناوری‌‌‌ صنایع‌‌‌ مذکور نبوده یا با ایجاد انحصار سبب‌‌‌ کاهش‌‌‌ انگیزه رشد و نوآوری‌‌‌ در این‌‌‌ صنایع‌‌‌ شده است‌‌‌. دخالت‌‌‌ دولت‌‌‌ در قیمت‌گذاری‌‌‌، مدیریت‌‌‌ غیرمستقیم‌‌‌ دولت‌‌‌ و... همچنین باعث شده‌‌‌ است تا تاثیر حمایت‌‌‌های‌‌‌ دولتی‌‌‌ از صنایع‌‌‌ خنثی‌‌‌ شود.