شکلات در راس هرم ولع غذایی قرار دارد. مواد غذایی سرشار از قند و چربی مانند شکلات مواد غذایی‌ای هستند که معمولا هوس انگیز هستند، زیرا هورمون‌های حس خوب مانند دوپامین و سروتونین را تحریک می‌کنند. فرض کنید ساعت ۱۱ شب است و شما در حال فکر کردن به خوردن یک تخته شکلات همراه با چای هستید یا فکر کنید هوس کرده اید چیپس بخورید. هوس‌های غذایی خواسته‌های شدیدی هستند، اما اکثر ما صرفا به یک لحظه فکر کردن نیاز داریم تا به کشوی تنقلات برسیم در دسترس بودن زیاد آن مواد غذایی مقاومت کردن مان در برابر آن مواد را دشوار می‌سازد. زیاده روی در خوردن و نوشیدن می‌تواند به ضرر اندازه دور کمر ما و هم چنین به ضرر دندان‌های مان تمام شود و حتی می‌تواند در خلق و خوی مان نیز تاثیر منفی بگدارد یا حتی منجر به بروز اعتیاد به ان مواد غذایی شود. اگر به تکامل فکر می‌کنید مواد غذایی شیرین و چرب منبع انرژی بودند بنابراین، ما ذاتا به سمت این مواد غذایی کشیده می‌شویم. هم چنین، آزادسازی دوپامین می‌تواند قدری اعتیادآور باشد، زیرا در نتیجه آن مراکز لذت – پاداش تحریک شده و به ما احساس خوبی فوری می‌دهند.