نام مبارکه معمولا یادآور صنایع سنگین است. این شهر کوچک طی چند دهه توسعه و سرمایه‌گذاری آمرانه، به یکی از قطب‌های صنعتی ایران تبدیل شده‌ اما اقتصاد و معیشت مبارکه و روستاهای اطراف آن جز صنعت، به کشاورزی هم گره خورده‌است. هم کشاورزی و هم صنعت مبارکه پیرامون منابع (سابقا) سرشار زاینده‌رود شکل گرفته‌اند. اما دیریست صنعت، حقآبه کشاورزی را با چنان طمعی بالا کشیده که نه‌تنها خاک را ترکانده، بلکه حلقوم آدمیان را نیز در آستانه خشکی قرار داده‌است.