به گزارش خبرگزاری کشاورزی ایران ، مرکز آمار در تازه‌ترین گزارش خود درخصوص تحولات بازار کار نرخ بیکاری و اشتغال در فصل بهار امسال را اعلام کرد. براساس یافته‌های این گزارش، نرخ بیکاری در نخستین فصل ‌سال‌جاری به ١٠,٨‌درصد رسیده که نسبت به فصل قبل (زمستان ٩٣) ٧ دهم‌درصد کاهش یافته است. اما مقایسه نرخ بیکاری بهار ٩٤ با فصل مشابه‌ سال گذشته از افزایش این نرخ خبر می‌دهد به‌طوری که نسبت به بهار‌ سال گذشته یک دهم‌درصد رشد داشته است.     این گزارش با وجود آن‌که حاکی از آن است که نرخ بیکاری کاهش یافته، اما نشان می‌دهد روش تولید و ایجاد اشتغال تغییر چندانی نداشته است. برای مثال هنوز هم بخش خدمات بیش از دو بخش صنعت (٣٣درصد) و کشاورزی (١٩.٢ درصد) اشتغال ایجاد کرده است. ضمن این‌که در این گزارش دو مبنای آمارگیری برای جمعیت فعال دیده می‌شود. یکی جمعیت ١٠ساله و بیشتر و دیگری جمعیت ١٥ساله و بیشتر. البته آمارگیری جمعیتی برای اشتغال از نفرات ١٠ساله و بیشتر در سال‌های میانی دولت دهم باب شد. زمانی که همزمان با افزایش نرخ بیکاری، نرخ مشارکت اقتصادی و جمعیت فعال کشور کاهش پیدا کرد و دولت برای ثابت نشان دادن نرخ بیکاری از این ترفند بهره جست. اما این گزارش جدید هر دو مبنا را برای تهیه گزارش و به‌طور جداگانه اعلام کرده است. براساس نتایج به دست آمده در فصل بهار نرخ بیکاری جمعیت ١٠ساله و بیشتر در کل کشور ١٠.٨‌درصد بوده است. این شاخص در بین مردان ٩.٠‌درصد و در بین زنان ١٩.٢‌درصد محاسبه شده است. همچنین نتایج بیانگر آن است که نرخ بیکاری در نقاط شهری بیش از نقاط روستایی است. به‌طوری که نرخ بیکاری در نقاط شهری ١٢.٠‌درصد و در نقاط روستایی ٧.٦‌درصد است. چنانچه جمعیت فعال، ١٥ ساله و بیشتر در نظر گرفته شود، نرخ بیکاری ١٠.٨‌درصد به دست می‌آید.مقایسه این شاخص در بین استان‌ها نشان می‌دهد، استان کهگیلویه و بویراحمد با ١٦.٠ درصد، بالاترین نرخ بیکاری را داشته و بعد از آن، استان البرز با ١٥.٨‌درصد قرار گرفته است. از سوی دیگر، پایین‌ترین نرخ بیکاری با ٥.٩‌درصد مربوط به استان کرمان است. در فصل بهار، نرخ مشارکت اقتصادی که نشان می‌دهد چند‌درصد از جمعیت در سن کار، فعال، یعنی شاغل یا بیکار هستند. در جمعیت ١٠ ساله و بیش‌تر در کل کشور ٣٨‌درصد بوده است. این شاخص در بین مردان ٦٢,٩‌درصد و در بین زنان ١٣/٣‌درصد محاسبه شده است. همچنین نتایج جمعیت فعال ١٠ ساله و بیشتر در نقاط روستایی بیش از نقاط شهری است. به‌طوری که نرخ مشارکت اقتصادی در نقاط روستایی ٤٠.٣‌درصد و در نقاط شهری ٣٧.٢‌درصد بوده است.