کیفیت نان سیلو بسیار بد بود: سنگین بود، درون آن از خمیری نامأکول پر شده بود و پوسته‌ای به سختی سمنت داشت؛ و آرد آن مخلوطی بود از آرد جو با بیش از درصد عادی به همراه تکه‌های نخ و شن ریزه و ماسه. هر روز نمونه‌ای از این چیزی که به نام نان به مردم عرضه میشد، همراه با نامه‌های تهدید آمیز به دفتر من واصل می‌شد. بدتر از همه اینکه مردم در برابر نانوائی‌ها ازدحام میکردند و ساعت‌ها یکدیگر را هل میدادند و تنه می‌زدند و ناآرامی ایجاد می‌کردند.