باغ گیاه شناسی ملی ایران در سال ۱۳۴۷ با مساحتی حدود ۱۴۵ هکتار در اراضی چیتگر واقع در حاشیه اتوبان تهران - کرج (پیکانشهر) احداث گردید. این باغ که یکی از بزرگ ترین باغ‌های گیاه‌شناسی جهان محسوب می‌شود، آب و هوایی نیمه خشک دارد و میزان بارندگی متوسط سالیانه آن حدود ۲۴۰ میلی متر است. هدف از احداث باغ گیاه شناسی، ایجاد مجموعه‌ای از گیاهان بومی و غیر بومی در فضای باز یا در گلخانه‌ها است. باغ گیاه شناسی نقش مهمی در زمینه تحقیقات علوم گیاهی و باغبانی، آموزش عمومی و آشنا ساختن مردم با اهمیت و تنوع گیاهان و لزوم حفاظت از آنها را بر عهده دارد.