بر اساس برآوردهای رسمی، ایران در سال جاری تنها قادر به تأمین ۶ تا ۷ میلیون تن گندم از منابع داخلی است، در حالی که نیاز واقعی کشور به مراتب بیشتر است و ناچاراً باید حدود ۵ میلیون تن گندم وارد کند. این آمار به‌روشنی نشان می‌دهد که شعار خودکفایی صرفاً در سطح تبلیغات باقی مانده و هیچ اقدام عملی مؤثری برای تحقق آن صورت نگرفته است. به گزارش خبرنگار ایلنا؛ در حالی که مسئولان دولتی با صدای بلند از حمایت از تولید داخل  و خودکفایی در بخش کشاورزی سخن می‌گویند، واقعیت‌های میدانی چیز دیگری را فریاد می‌زنند. صنعت کشاورزی ایران، به‌ویژه در حوزه تولید کودهای پایه، درگیر بحرانی چند وجهی است که حاصل بی‌تدبیری، بی‌توجهی و سیاست‌گذاری‌های معیوبِ برخی از مسئولانِ بی‌فکر دولت است. آنچه در ظاهر یک برنامه‌ی ملی برای تقویت تولید داخلی تلقی می‌شود، در عمل به مجموعه‌ای از موانع ساختاری، اداری و اقتصادی تبدیل شده که تولیدکنندگان را به مرز توقف رسانده است.  خودکفایی روی کاغذ