خبرگزاری کشاورزی ایران(ایانا): جنگ در طول سال‌ها صدمات زیادی به بشریت زده‌ و شهرها و روستاها خسارات زیاد و گاهی غیرقابل جبرانی را متحمل شدند. برای بازسازی شهرها زمان و بودجه‌های زیادی صرف شده، اما امروزه هم می‌توان آثار تکان دهنده‌ی جنگ را در برخی نقاط مشاهده کرد. در تصاویر زیر با روستایی آشنا می شوید که از بمب‌های جنگی ساخته شده است.   جنگ در جهان جز ترس و وحشت چیزی از خود باقی نگذاشته است و جوامع در تلاش‌اند تا دوباره برای خود زندگی را بازسازی کنند. در برخی از مواقع استفاده از بقایای جنگ در فرآیند این پروسه قرار می‌گیرد.   عکاسی به نام مارک واتسون این عکس‌ها را از یک روستا در لائوس و در طول یک تور دوچرخه‌سواری از آسیا تا اندونزی که نه ماه طول کشیده، گرفته است. واتسون می‌گوید این کار را به خاطر کنجکاوی خود در مورد میراث‌های مخفی جنگ کرده‌ام.   این روستا که در لائوس قرار دارد، سال‌ها آماج حملات بمبی و موشکی آمریکا بوده، به طوری که بین سال‌های ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۳ و در جریان جنگ ویتنام، آمریکا بیش از ۲ تن مواد منفجره را طی ۵۸۰ هزار حمله‌ی هوایی بر لائوس انداخت که برابر هر ۸ دقیقه و در طول ۲۴ ساعت روز و طی ۹ سال است. به طوریکه کهاین وضعیت به آنجا رسید که امروزه کشور لائوس را به عنوان کشوری می‌شناسند که در طول تاریخ بیشتر حملات هوایی را متحمل شده است.   یکی از عکس ها نشان‌دهنده‌ی قایقی است که از ضایعات باقی‌مانده‌ی جنگ ساخته شده است. واتسون می‌گوید من آن‌ها را رنگ کردم و تا بالای پل با دوچرخه رفتم و به پایین رفتم و مشغول بررسی شدم. آن‌جا پر از مخازن سوخت بمب‌افکن‌های آمریکایی بود.   و از آنجا که همه‌جا پر از ضایعات جنگی بود، گلوله‌های انفجاری، پوشش بمب‌ها، سیلندر بمب‌های خوشه‌ای و قوطی‌های سوخت در اطراف پراکنده بود؛ در برخی تصاویر نیز این مساله نمایان است. به گفته‌ی واتسون در ضایعاتی که از انفجارهای عظیم در خانه‌های مردم و روستاها دیده می‌شود، همه‌چیز یافت می‌شود از جعبه‌ی سیب‌زمینی و فنجان گرفته تا زنگوله‌ی حیوانات که در سطح روستا پراکنده است....   ضایعات بمب‌ها هم‌چنین صنعت آهن‌های قراضه را به وجود آورده بود که در حال حاضر رو به کاهش است، واتسون می‌گوید این ضایعات مسئول مرگ‌ومیر بسیاری از روستائیان بوده است که حالا با تبادل این منابع خطرناک آن‌ها را به پول تبدیل می‌کنند.   امروزه تعدادی از سازمان‌های غیر دولتی که برای از بین بردن این بمب‌ها از لائوس کار می‌کنند. اما بنا بر آمارگیری‌ها این کار بیش از ۱۰۰ سال طول می‌کشد. در این میان افراد باید باقی عمرشان را در کنار این ضایعات جنگی بگذرانند.   به راستی، آیا روستاهایی در شهرهای قربانی حملات صدامیان در ایران عزیز ما اعم از شهرستان دزفول و خرمشهر نبود که آماج حملات بی رحمانه عراق شده باشد و ما امروز بتوانیم با ابتکار عمل های این چنینی ضمن حفظ دستاوردهای دفاع مقابل دشمن مهاجم، امکان توریستی نیز به یکی از روستاهای خود داده باشیم!؟   *************               ا   ترجمه: سیما احدی منبع تصاویر: دیسکاروری